e-PORADA PRAWNA

ruplen
3 11 2017

W sierpniu tego roku Europejska Sieć Migracyjna opublikowała raport poświęcony tematyce nielegalnie zatrudnionych obywateli państw trzecich w Unii Europejskiej.

Studium porównawcze objęło 23 Państwa i dotyczyło kwestii statystycznych, stosowania środków prewencyjnych, identyfikacji, sankcji dla pracodawców i skutków nielegalnego zatrudnienia, z jakimi mogą się spotkać obywatele państw trzecich.

Stanowiąc cel polityki UE, walka z nielegalnym zatrudnieniem prowadzi do przyjmowania przez państwa coraz to nowych środków i praktyk w tym względzie. Poza wprowadzaniem lub zaostrzaniem sankcji (których rzeczywiste egzekwowanie gra dużą rolę przy ocenie ich skutku ‘odstraszającego’) państwa posługują się szerszym wachlarzem środków, jak przykładowo tworzeniem list ‘zaufanych’ i ‘nierzetelnych’ pracodawców (których formy istnieją w Czechach, czy w Danii, gdzie pracodawcy uznani winnymi nielegalnego zatrudniania cudzoziemców są wykluczeni z udziału w kontraktach państwowych). Jednym z najczęściej stosowanych środków prewencyjnych są kampanie informacyjne i podnoszące stopień świadomości społecznej.

Autorzy raportu odnieśli się także do kwestii przysługujących cudzoziemcom roszczeń o wypłatę zaległego wynagrodzenia. Badanie pokazało niestety pewne opory cudzoziemców przed ich dochodzeniem.

Jako że przedmiotem badań opisanych w raporcie nie była Polska warto dodać, że polskie prawo przewiduje dokładne obowiązki po stronie pracodawców co do weryfikacji legalnego statusu zatrudnionych cudzoziemców, jak i sankcje za powierzanie wykonywania pracy cudzoziemcom przebywającym w Polsce wbrew przepisom. Jednocześnie prawo daje cudzoziemcom w takiej sytuacji uprawnienie do domagania się wypłaty zaległego wynagrodzenia.